காந்தியும் திலீபனும் பெருமைப்படுத்தியதை சிறுமைப்படுத்தும் சில ...

அகிம்சை, சத்தியாக்கிரகம்- உண்ணாவிரதம் என்ற வார்த்தைகளை கேட்கும் போதெல்லாம் என் நினைவில் வருபவர்கள் இருவர்.  ஒருவர் மோகன்தாஸ் கரம் சாந்த் காந்தி  என்ற மகாத்மா காந்தி.  மற்றவர்  பார்த்தீபன் ராசையா  என்ற  திலீபன்.

எமது பாடசாலை, சமூகக்கல்வியும் வரலாறும் என்ற பாட புத்தகத்தில் சத்தியாக்கிரகம்- மகாத்மா காந்தி பற்றிய விடயங்கள்  உள்ளடக்கப்பட்டுள்ளது. அந்த வகையில் சிறுவயசிலே அவரைபற்றி அறிந்து கொள்ளக்கூடியதாக இருக்கும்.  அத்துடன்,   மகாத்மா காந்தி என்ற பெயரை அறியாதவர்கள்  இருக்கமாட்டார். பெயரை கேட்டாலே போதும், அவர் உருவம் கண் முன்னே வந்து நிற்கும்.

ஆனால், இலங்கை  இந்திய அரசுகளிடம் ஐந்து அம்ச  கோரிக்கைகளை முன்வைத்து,  உண்ணாவிரதம் என்ற தன்னை உருக்கி போராடும் வழியை கையில் எடுத்து, கொள்கைக்காக தனது  இருபத்தி நான்காவது வயசிலே உயிரை நீத்த திலீபன் பற்றி அநேகர் அறிந்திருந்தாலும், இன்னும் அவரின் அந்த தியாகம் பற்றிய  முழுமையான புரிதல் நம்மவர்கள்  பலரிடம் இல்லை என்பதுவே உண்மை.  ஏன், அவர் முன் வைத்த ஐந்து அம்ச கோரிக்கையை யாரிடமாவது கேட்டுபாருங்கள்?
 

ஆனாலும், இது எம் தவறு இல்லை. அவர் பெயரை பொதுவில் புகழ்ந்தாலே நாளை புகழ்ந்தவர் இருப்புக்கு உத்தரவாதம் இல்லாத நிலை என்பதே உண்மை.  சிலைக்கே உரிமை இல்லையாம் அப்புறம் எப்படி ....!
நேற்று  வெள்ளை தோல் தரித்த அடக்குமுறையாளர்களால்  தீவிரவாதி என முத்திரை குத்தப்பட்டவர்களே, இன்று தியாகிகளாக மக்களால் பூசிக்க படுகிறார்கள். அந்த வகையில் வரலாறு  திலீபனின்  பெயரை சரியா பதிவு  செய்து  கொள்ளும். ***

ஆனால்,  இப்பவெல்லாம் இந்த உண்ணாவிரதம் என்ற சொல்லை கேட்டாலே மேற் சொன்ன இருவரையும்  மிஞ்சும்  வகையில் என் மனக்கண்ணில் வந்து நிற்பவர்கள் மேலும் இருவர்.

ஒருவர், கலைஞர், இன தலைவர்  என்று போற்றி புகழப்படும் கருணாநிதி, மற்றவர் சிறுத்தை தலைவர் தொல். திருமாவளவன்.
இவர்களின்  வரலாற்று முக்கியத்துவம் வாய்ந்த உண்ணாவிரத போராட்டங்கள் பற்றி குறிப்பிட்டு உங்களை கண் கலங்க வைக்க நான் விரும்பவில்லை. அதே போல  சத்தியமாக மேற் சொன்ன இருவரை  திட்டவும்  இப்போ நான் முன் வரவில்லை. ஏனெனில், இப்பவெல்லாம் கலைஞரை திட்டுவதேன்பது  சும்மா சிவனே எண்டு இருக்கிற  சுவர் மீது தலையை கொண்டு போய் முட்டுவதுக்கு  ஒப்பானது... 

'விடுதலை சிறுத்தை' என்ற பெயரை கேட்டாலே அண்ணர் திருமா சும்மா மீசையை முறுக்கிக்கொண்டு கம்பீரமாக நிற்கும் காட்சி தான் கண் முன்னே வரும் - அது முன்னர்.  இப்ப அண்ணன் பெயரை கேட்டாலே,  எவரை வாய்கிழிய திட்டினாரோ அவர் முன் போய் பொன்னாடை போர்த்தி, அடங்கி கைகட்டி, பல்லிளித்து, வழிஞ்சுகொண்டு நின்ற காட்சி தான் நினைவுக்கு வரும்.  சிங்கத்தை  அசிங்கமாக்கிய  பெருமை  அவர் தலைவர் கலைஞருக்கு தான்.

பொதுவில் ஒரு கொள்கையை முன்வைத்து அது வெற்றிபெறும் வரை,  எதிரிக்கோ இல்லை பொதுமக்களுக்கோ, பொது சொத்துக்களுக்கோ   எந்த வித இடையூறும்- சேதாரமும் ஏற்படுத்தாமல்,  ஆகாரம்  தவிர்த்து  தன்னை தானே  வருத்தி மேற்கொள்ளப்படும் போராட்டம் தான் அறவழி போராட்டத்தில் உண்ணாநிலை போராட்டம்  என்று  நான் அறிந்துள்ளேன். (சரி தானே!)  

ஆனால் இன்று அதன் நிலை?

ஒரு தலைவனோ அரசியல்வாதியோ "சாகும் வரை உண்ணாநிலை" போராட்டம் என்று தான் கிளம்புவார்கள். கிளம்பிய சில மணி நேரங்களிலே ஐந்து  பஸ் கொளுத்தப்படும், பத்து கடைகள் அடித்து நொறுக்கப்படும்.  காரணம் "நம்ம  தலைவன் உண்ணாவிரதம் இருக்கிறான்டா".

ஆனால்,  குறித்த அகிம்சாமூர்த்தி கிளம்பும் போதே மக்களால் ஊகித்து கொள்ள முடியும், இவன்  போராட்டம் நாலு நாளுக்கு மேல தொடராது என்று.. அந்த கணிப்பு போலவே   நாலாவது நாள் குறித்த அகிம்சைவாதி "என் சேவை இன்னும் மக்களுக்கு தேவை" என்று  ஒரு பஞ்ச் அடித்துவிட்டு, அண்ணன் டாக்குத்தர் ராமதாசோ, இல்லை அவருக்கு ஒப்பான ஒருவரோ  யூஸ் கொடுக்க, இனிதே தனது வரலாற்று சிறப்பு மிக்க அறவழி போராட்டத்தை முடித்துக்கொள்வார்.   

 உடனே அங்கிருந்த அடிப்பொடிகள் 'அண்ணன் வாழ்க, தலைவன் வாழ்க, நாளைய முதல்வன் வாழ்க, நாளைய பிரதமர் வாழ்க' என்ற வரைக்கும் கூவி தம் விசுவாசத்தை காட்டி கொள்வார்கள். ஏனெண்டால், அந்த அடிப்பொடிகளில் ஒருவன் தான் அடுத்த தலைவன் /அரசியல்வாதி!! -
இன்று இதுக்கு பெயர் தான் "சாகும்வரையான  உண்ணாவிரதம்"

இந்த வகையில் அறவழி போராட்டத்தின் வீரியத்தை குறைத்ததும், உண்ணாநிலை போராட்டம் என்றாலே நாலு நாள் சாப்பிடாம இருக்கிறது தான் என்ற சாதாரண மனநிலையை மக்கள் மத்தியில் ஏற்ப்படுத்திய பெருமையும்  இந்த  வியாபார அரசியல்வா(வியா)திகளையே சாரும்.